We gingen op vakantie en ìk nam mee:
M'n eigen dekbed
M'n eigen kussen
M'n eigen matrashoes
M'n eigen oplegmatrasje
M'n eigen woondekens voor op de bank
M'n eigen thee met m'n vertrouwde smaakje
M'n eigen beker voor de thee
M'n eigen ontbijtgranen
M'n eigen schaaltje en lepel
M'n eigen vanilleyoghurt
M'n eigen fohn
M'n eigen washandje
Allemaal lekker 'eigen' om weinig aan het toeval over te laten. En natuurljk wat een 'normaal' iemand ook meeneemt aan kleding, handdoeken, toiletartikelen, etc. De rest heb ik trouwens thuisgelaten....... De auto was vol!
En waar ging de reis heen? Wederom twee nachtjes Centerparcs (dit keer Het Heijerbos). Dat wilden de kinderen graag. Ja, we gingen het weer proberen, twee hele nachten. Toen we voor het eerst gingen twee jaar geleden, moesten we erg wennen (http://martinevdmeer.blogspot.com/2014/08/ik-ging-op-vakantie.html). En wat waren de kinderen gelukkig dat we weer 'op vakantie' gingen. Tot op heden zijn we nog nooit langer dan twee nachtjes weggeweest. Wat goed bevalt.
Driftig werden er lijstjes gemaakt door de dames met wat er in de koffer moest; de koffer stond vanaf maandag al klaar en we vertrokken op vrijdag. Dus goed voorbereid, zullen we maar zeggen. De nazorg is wat minder, want de koffer staat nog steeds in de gang. Maar dat even ter zijde.
Daar aangekomen regende het ín ons huisje. Nou ja 'huisje', zeg maar 'hut'. Het blijft toch een muf ding terwijl dit een luxere versie moest zijn. Ja, ook weer van die oranje gordijnen! De dag ervoor had het zo hard geregend dat het binnen nog steeds regende. Dat hadden wij weer.... Na enige tijd hadden we een nieuwe hut, die wel droog was.
De kinderen vonden het geweldig spannend, wie moest waar gaan slapen, kasten inruimen (deden ze dat thuis maar), helemaal hyper waren ze. En wat vonden ze het weer leuk! Zwemmen, paardrijden, het was een feest voor ze, vooral in zo'n klein huisje bivakkeren heeft blijkbaar iets magisch.
Het toeval wil dat we twee keer weertype code oranje/geel hebben gehad de afgelopen twee jaar. Dit jaar waren de vooruitzichten 1,5 week voor vertrek meer dan zomers, maar dit veranderde naarmate de vertrekdatum in zicht kwam. En ook dit jaar hadden we code geel. Toeval voor de derde keer? Terwijl in het Westland het zonnetje vrolijk scheen....
Gelukkig laten kinderen hun gemoedstoestand niet afhangen van het weer. Zijn vonden het geweldig. Na zowat alleen maar regen tijdens onze 'vakantie', lieten wij (Leo en ik) ons niet meer foppen, toen het onweersfront naderde zondagmiddag. Hup in de auto richting huis, waar we nog lekker in het zonnetje hebben gezeten. Home sweet home, noemen ze dat toch?
