zondag 23 augustus 2015

Een haat-liefde verhouding met je poes?

Voor de duidelijkheid dit gaat over m'n gecastreerde kater, in plaats van m'n poes voordat jullie denken van, wat is dit? Maar voor mij is een poes een poes, zoals elk dier voor mij een 'hij' of 'het' is. Ik ben niet zo iemand die een hond een 'zij' gaat noemen. Voor mij is een dier ook een dier en geen surrogaat kind, hoeveel ik ook om ze geef.....

We hebben een lieve poes, hij heet Joris. Een langharige Main Coon. Ik wilde altijd graag zo'n zwart-witte en die heb ik zo'n 12 jaar geleden ook aangeschaft. Niet alleen voor het mooie of leuke, maar ook voor de muizen! We hebben door de andere dieren, veel eten overal staan, en de muizen ruiken dit ook. Door Joris hebben we dan ook nagenoeg geen muizen. Het is echt een killer, een getrainde moordenaar. Zelfs ratten zijn niet veilig voor hem. Mijn poes functioneert dus uitstekend. Hij is al op leeftijd, maar blijft een jager!

Hij heeft volgens mij dan ook het ideale leven, hij doet waar hij zin in heeft en ligt de helft van de dag te slapen zonder zich ergens zorgen over te maken. Gewoon zoals een kat een leven wenst, niet zo'n binnen-kat (dat maken wij mensen ervan trouwens) die heel z'n leven binnen de muren verblijft, maar gewoon zijn, waar je wil zijn.

Tot nu toe lijkt mijn verhaal ideaal, maar ik heb een probleem met Joris. Altijd al gehad! Hij eet niet alleen ongewenste muizen en ratten, maar ook m'n gewenste duiven, kuikens, vogeltjes, etc. En daar heb ik zo'n hekel aan, dat ik hem regelmatig de nek om zou willen draaien. Spreekwoordelijk uitgedrukt. Ik word zo boos van binnen als hij weer een kuiken of een duif heeft gepakt. En die ellendeling, eet zo'n beestje dan niet helemaal op, maar alleen z'n kop. Zodra m'n duiven uitvliegen, onthoofdt hij ze. Zodra kuikentjes te ver bij hun moeder uit de buurt zijn, hup, kop eraf. Vreet 'm dan helemaal op, dan heeft het nog nut gehad!
Ik weet dat het z'n instinct is, maar ik kan het niet uitstaan. Ik moet me echt inhouden om dit instinct geen lesje te leren.

Maar omdat ik ook ongewenste bewoners heb hier, kan ik ook niet zonder hem......

zondag 2 augustus 2015

Ik heb echt niks tegen homo's, maar.......

Deze week zag ik een filmfragment uit de jaren vijftig op tv, waarin een jongen die viel op mannen, hiervoor behandeld werd. Deze ziekte moest uitgebannen worden. Door shocktherapie, zware verdovende middelen en braakmiddelen werd die jongen gesloopt, zodat hij van narigheid wel zou zeggen dat hij 'genezen' zou zijn. Die tijd zijn we in Nederland gelukkig voorbij...... Maar we zijn er nog niet.
In veel geloven is het nog steeds een taboe, want het zou tegen de natuur is zijn en dus niet normaal. Ik betwijfel of het niet de natuur is. Ook in het dierenrijk komt het voor. Ik heb ook twee homofiele duiven die heel gelukkig zijn. Hebben geen dame nodig in hun leven. Worden er zelf agressief van en belagen de dames die ik voorstelde als partner, zodat deze zo zielig in een hoekje gingen zitten, dat ik ze maar weer uit het hokje heb gehaald. Ze leven als stel, zijn helemaal verliefd, zoenen alsof hun leven ervan afhangt. Maar geen ei natuurlijk, terwijl ze wel stevige nesteldrang krijgen. Daarom heb ik ze een ècht ei gegeven, zodat ze een kans krijgen een familie te stichten. Voor mij zijn deze duiven niet minder of meer. Ze zijn gewoon duif. Dit geldt ook voor mensen, als ik ze aardig vind, maakt mij het niet uit hoe ze hun leven invullen en met wie. Ze zijn gewoon mens. Want ik heb echt niks tegen homo's, zeker niet, maar.......
Als ik de Gay-pride Amsterdam op tv zie, vraag ik me af of dit de manier is om meer geaccepteerd te worden? Als kinderen zeggen: 'Mam, homo's zijn toch ook normale mensen, waarom doen ze dan zo op tv? Dan vinden mensen ze toch juist niet normaal?'
En daar ben ik het mee eens! Dat 'over the top' is wel amusant om met verwondering naar te kijken, maar dit zorgt er ook voor dat een groot deel van de mensheid dit niet normaler gaat vinden, misschien juist wel een afkeer. Ik denk zelfs dat de mensen die wel op een 'normale' manier hun leven leiden met iemand van hetzelfde geslacht, lijden onder het gedrag van een bepaalde groep, omdat ze als 'één pot nat' worden gezien. Dit is jammer vind ik, want ik heb echt niks tegen homo's, integendeel, maar.......