zondag 25 oktober 2015

Werken tot je erbij neervalt.....

Soms heb ik weleens gedachten over later. Een toekomstbeeld zoals ik hoop dat het gaat worden. Dan zie ik, ons samen, wat ouder maar voldaan, lekker doen waar we zin in hebben. Gewoon uit bed wanneer je wilt, dingen doen die je altijd hebt willen doen, waar je dan tijd voor hebt. Je hebt je beloofde AOW-tje en door je werkend leven ook nog een mooi pensioen opgebouwd. Alles wat je dan doet mag en 'moet' niet meer.

Maar ik weet in m'n achterhoofd dat de laatste twee schijnzekerheden geen garantie bieden voor de toekomst. Want we hebben een systeem gecreëerd jaren geleden, wat nu niet meer te handhaven blijkt. 

De AOW-leeftijd gaat in stappen omhoog naar 66 jaar in 2018 en 67 jaar in 2021. Vanaf 2022 wordt de AOW-leeftijd gekoppeld aan de levensverwachting. Je AOW-leeftijd hangt af van je geboortedatum. Nou ik heb het even ingevuld en ik mag werken tot ik  zowat 70 ben..... Als ik het haal! Maar dat zal de bedoeling misschien wel zijn.....
Ik zie me al gaan naar m'n werkgever rond het jaar 2040 met rollator. Grijze haren in de knot, stijve ledematen, gehoorapparaat, klapperend gebit, maar met een beetje Kukident, moet dat geen probleem zijn! Heel de dag vertellen dat vroeger alles beter was en we alles moeten blijven doen zoals het altijd is gegaan. Je denkt nog van die tijd te zijn, maar bent jaren geleden al afgedankt. Uit fatsoen mag je dan nog wat zeggen, omdat ze je niet willen kwetsen. Vreselijk!

Nu kan ik er gelukkig eerder voor kiezen te stoppen door m'n pensioen naar voren te halen, maar de kans is groot dat m'n bij elkaar gewerkte pensioentje voor een groot deel verdampt is, want ik las dat er het afgelopen half jaar zomaar 140 miljard was verdampt door slechte beleggingsresultaten. Als je zelf je vermogen verkeerd belegd, dan moet je op je eigen blaren zitten, maar dat je verplicht wordt jouw 'spaarpot voor later' uit handen te geven aan bedrijven die ermee spelen, dat kan ik al jaren niet uitstaan. Je bent overgeleverd aan dit systeem van decennia terug. Mensen worden gekort, premies worden verhoogd, ze doen maar. Als hun bonus maar is veilig gesteld. Misschien bestaan de meeste pensioenfondsen niet meer tegen die tijd. Ik dacht dat landen ook niet failliet konden gaan, dus waarom pensioenfondsen ook niet?

Iets anders, als je van werkgever wisselt naar een andere bedrijfstak, kom je weer verplicht bij een ander pensioenfonds terecht. Ik heb inmiddels al drie verschillende pensioenpotjes en zie door de bomen het bos niet meer. Ik wil net als bij m'n zorgverzekering, zelf het pensioen kiezen wat het beste bij mij past. Zodat dit persoonsgebonden is en niet werkgeversgebonden. Ik wil zeggenschap over mijn eigen geld. Ik wil niet overgeleverd zijn. Ik wil zelf een keuze maken voor mijn toekomst.
Nu hoor ik wel geluiden in die richting, al jaren trouwens, maar niemand schijnt bij machten te zijn dit te hervormen naar een pensioenstelsel 3.0 Ik hoor veel 'ja-maar-en', nou dan weet je al genoeg.....

Ik heb in de keuken een oude prent hangen van een ouder echtpaar. Ik zag mezelf al lopen met Leo, lekker op een mooie zomerse dag aan de wandel. Maar waarschijnlijk zijn we op weg naar ons werk. Vroeg de pad op om op tijd te zijn, want zo snel lopen we niet meer. 
 

zondag 11 oktober 2015

Heeft social media zeikstralen en mierenneukers opgekweekt?

Onze samenleving is een kwetsbare en overgevoelige wereld geworden. Kleine items kunnen uitmonden in grootse zaken en andersom. We laten het allemaal gebeuren, omdat niemand het blijkbaar kan stoppen. Wel merk je dat velen, waaronder ik, er vaak moe van worden..... Is er nog een punt van ommekeer of is dit gewoon de nieuwe realiteit?

Ik zal een voorbeeld geven. Ik zag een artikel over iemand die het een goed idee vond dat de intocht van Sinterklaas in gefilmd zou worden voor de ouderen en zieke kinderen in die woonplaats. In plaats van de filmcamera te pakken en dit te regelen, meende de man dat de gemeente hier maar subsidie voor moest geven. De gemeente was zo wijs om aan te geven dat de intocht van Sinterklaas (de èchte) al op tv was en dat er dus geen noodzaak was. Man natuurlijk teleurgesteld.... Dan zie je op FaceBook een discussie ontstaan 'van heb ik jou daar'. Iedereen heeft een mening en gooit er een bak ellende uit, het wordt totaal uit z'n verband gerukt; het is een schande, de ouderen zijn weer de dupe, de zieke kinderen moeten hier in NL weer onnodig lijden, etc. Ik vraag me dan werkelijk af, denken deze mensen wel na, kunnen ze uberhaupt lezen? En zo zijn er nog tientallen voorbeelden te noemen. Het worden er steeds meer.... Gaat het niet over de vluchtelingen, dan gaat het weer over zwarte piet, de voedselbank of discriminatie om maar wat trending topics te noemen.

Waren deze zeikstralen, mierenneukers, aardszeikers er ook voordat social media er was? Je kon vroeger een ingezonden stuk naar de krant sturen of de ombudsman schrijven. Maar dit was een moeite die gedaan moest worden en kostte bovendien een postzegel. Velen wilden hier niet in investeren. Maar ze moeten er toen ook zijn geweest, waarschijnlijk. Alhoewel ik wel denk dat social media ze heeft opgekweekt. Ik denk dat ik op z'n tijd ook weleens zo'n zeikstraal ben, ha, ha! Alhoewel ik me echt heeeeeeeel vaak in hou te reageren. Maar soms heb je er gewoon eens zin in. Het trekt, het lokt.....

Natuurlijk heeft social media ook veel goede dingen opgeleverd. Draagvlak voor onderwerpen waar je normaal nergens mee terecht kunt. Informatievoorziening. Contacten die anders zouden verwateren. Netwerken. Algemene ontwikkeling. Maar we zouden geen echte mensen zijn als we niet alleen naar de nadelen zouden kijken, toch?