Want we vinden onszelf natuurlijk heel zuinig, maar ten opzichte van vorige generaties, zijn we verspillers in een maatschappij van overdaad.
Mensen die in schaarste hebben geleefd, de oorlog hebben meegemaakt, zijn door hun ervaring vele malen zuiniger dan wij nu zijn. Wij denken dat we het zijn, omdat we levensmiddelen niet zomaar weggooien, denken we. Maar is dat allemaal wel zo?
Als ik de media moet geloven, gooien we kilo's eten weg per maand. We hebben de mogelijkheid om ons karretje bij elke supermarkt toch weer vol te laden.
Dat was 70-75 jaar geleden wel anders. Ik heb met mijn vriendin die vorig jaar overleden is, veel gepraat over de oorlog. Ze was een jong volwassene in de oorlog dus heeft het heel bewust meegemaakt. Ze woonde in Rotterdam, een straat verder dan waar het bombardement plaatsvond. Haar vader is verhongerd in de oorlog. Is gevlucht naar Friesland op de fiets, waar wel eten was. Dat kunnen wij ons toch niet voorstellen......
De eenvoud en zuinigheid waarmee ze haar leven leidde, fascineerde me. Ze bewaarde werkelijk waar alles. Ik bewaar veel, maar wat zij allemaal bewaarde, gooi ik toch echt weg. Alle verpakkingen van levensmiddelen bewaarde ze of hergebruikte ze. Een doos met sinaasappelnetjes, een doos met boterdoosjes, een doos met papieren zakjes van de apotheek, ga zo maar door. Want het was zonde dit weg te gooien, want het was nog goed.
.jpg)
Als ze ging douchen, zette ze emmers om zich heen om het water op te vangen. Met dit warme water, deed ze na haar eigen schoonmaakbeurt, het huis. Met het water wat overbleef, maakte ze het straatje buiten schoon, zodat het water een driedubbele functie kreeg. Geweldig. Een wasmachine heeft ze ook nooit gehad, alles ging die 93 jaar met de hand. En schoon dat ze was, en opgeruimd dat haar huis was, om door een ringetje te halen.
Toen ze nog 'jong' was en met pensioen ging, na een actief werkzaam leven, keek ze alle reclamefolders wekelijks na en maakte een lijstje hoe ze zo goedkoop mogelijk uit kon zijn met haar boodschappen. Bij mooi weer ging ze te voet de supermarkten van het Westland af, zo had ze ook nog beweging, vertelde ze dan.
Elk dubbeltje keerde ze om, terwijl dit echt niet hoefde, maar het zat er gewoon in. Nooit heb ik gezien dat ze zichzelf verwende met iets lekkers. Ze kocht alleen de basisboodschappen die ze nodig had. Dat was genoeg voor haar. Ze kon wel genieten van lekkere dingen die anderen meenamen voor haar, maar zelf kocht ze dit niet. En toch was ze altijd tevreden en als ze iets kreeg, wat het ook was, dankbaar.
Op haar afscheidsdienst werd het lied 'Het zijn de kleine dingen die het 'm doen' gedraaid, wat een mooie afsluiting was van haar tevreden leven.
Hier kunnen wij in 2015 met recht een voorbeeld aan nemen en ook jongere generaties, want alles hebben is helemaal niet zo vanzelfsprekend en zaligmakend. En word je een tevreden mens als je alles hebt of krijgt?
'Gek' is een groot woord, maar ik hou gewoon niet van verspilling en onnodig afval! Maar het lijkt steeds erger te worden. Als ik naar m'n afvalberg kijk, bestaat dit voor het grootste gedeelte uit plastic verpakkingen.
Ik vind het onnodig om producten twee of soms drie keer in te pakken. Neem nou theezakjes. Een zakje voor een kop thee zit in een papieren verpakking. Deze zakjes zitten met z'n allen dan weer in een doosje. En het doosje wordt dan ook nog verpakt in plastic. Nu zullen de heren bij Pickwick zeggen dat dit niet anders kan, omdat dit anders afbreuk doet aan de kwaliteit. Maar bij de Aldi, waar ik mijn favoriete smaakje koop, zit er helemaal geen plastic om het doosje.....
Waarom zou je bijvoorbeeld een komkommer in zo'n plastic 'condoom' verpakken? Dat vraag ik me werkelijk af. Wat is de meerwaarde? Dat hij eerder bederft, omdat er geen lucht bijkomt, waardoor je weer een nieuwe moet kopen? Ik vind het nog onhandig ook!
En dan alle snackgroenten die tegenwoordig in die 'leuke' hardplastic emmertjes zitten. Elke week gaan er wel 1-2 emmertjes in de vuilnisbak. Echt zonde......
Even een zijsprong; wat ik ook onnodig vind qua plasticverspilling zijn die stickertjes op elk stuk fruit. Hier moeten toch heel wat kilo's plastic doorheen gaan als op elke appel een merkje geplakt moet worden. Ik gooi mijn groenafval altijd bij de dieren dus is het noodzakelijk om al deze akelige stickertjes te verwijderen. Vandaar dat ik me er ook zo bewust van ben, waarschijnlijk. Dit moet toch anders kunnen?
Ik juich dan ook het beleid van AH toe om meer producten, vooral groenten en fruit, onverpakt te laten bij aankoop. Want waarom moet een rode kool ingeseald worden? Consumenten kunnen zelf de juiste hoeveelheid pakken en een enkele verpakking eromheen doen om het mee naar huis te nemen. Geweldig, je kunt gewoon genoeg (niet teveel, niet te weinig) pakken. Voor ons gezin is de standaard verpakking van bijvoorbeeld snijbonen van 400 gram te weinig, maar 800 gram weer teveel. Ik zal niet de enige zijn. Dus ook geen verspilling meer.
Alhoewel ik vorige week bij de AH allemaal per stuk verpakte winterpenen zag. Dus vraag me af of het beleid, beleid is of een marketingtruc. Laten we het erop houden dat het beleid nog verder moet worden doorgevoerd.
Wat is nou mijn ideaal? Een afvalbak die ik nog maar 1-2 keer per week hoef te legen. Een wereld waarin niet overal plastic wordt gedumpt, dieren dood gaan door plastic in hun maag, die 'plasticsoep' die op een paar plekken in de oceanen ligt te groeien. Ik snap dat producten verpakt moeten worden om onbeschadigd in de keuken van de consument terecht te komen. Maar er moet een gulden middenweg zijn.
De oplossing? Als ik die zo 1-2-3 had, had ik waarschijnlijk niet m'n thee bij de Aldi gehaald.... Maar ik denk dat het mogelijk moet zijn verpakkingen voor een ander doel te gebruiken of ze te laten verdwijnen. Zonder veel moeite, want ik hou niet van gedoe; apart bewaren, inzamelen op een centrale plek, in zo'n aparte zak, etc.
Je zou verpakkingen zelf moeten kunnen hergebruiken voor andere doelen. Een tweede leven! Ik gooi bijvoorbeeld nooit plastic tasjes weg, ik gebruik ze altijd als afvalzak, waardoor ik geen afvalemmerzakken hoef te kopen. Grotere dozen van verpakkingen gebruik ik ook als 'afvalbak'.
Maar met sommige verpakkingen kan ik echt niks. Deze zou je eigenlijk onder de kraan moeten houden, zodat ze oplossen als gelatine. Net als het omhulsel van een vaatwastablet. Of stickertjes op kunnen eten als eetpapier (ouwel). Waarom niet? Dit moet toch kunnen in 2015?
