zondag 26 oktober 2014

Van die irritante mensen die.....

Je irriteren zonder dat ze bewust iets doen, gewoon zijn zoals ze zijn! Ik heb zo'n boekje met de '80 irritantste types'. Leuk om te lezen!
Je komt ze namelijk overal tegen, in je familie, op je werk, bij de supermarkt en soms zelfs als je in de spiegel kijkt. En ik moet toegeven dat ik qua gedrag ook wel een paar keer (!) in dat boekje vermeld sta, zonder dat ik me had bedacht irritant te zijn voor anderen. 
Ik denk dat iedereen wel iemand kan irriteren met hoe hij of zij is. Maar ik weet ook zeker dat er bepaalde types zijn, die irritanter zijn op meerdere vlakken dan anderen. De zogenaamde 'etterbak-, zeiknest-, mierenneuker-types' oftewel 'geboren irritanten', je kent ze vast wel!

Ik heb eens nagedacht wat ik irritant vind, de types die ik het liefst ontloop:

  • Types die tegelijk een ander verhaal tegen je vertellen en niet door hebben dat je maar één verhaal tegelijk kunt volgen. En dan gewoon door blijven tetteren.
  • Types die dwars door een verhaal van anderen vragen aan je stellen vanuit het niks, terwijl je dus naar die ander zit te luisteren.
  • Types die je op willen leggen wat jij moet doen volgens hen.....
  • Types die hun leven perfect laten lijken op social media. 
  • Types die je iets vragen, maar eigenlijk niet geïnteresseerd zijn in het antwoord.
  • Types die zich met mij bemoeien als ik iets doe waarbij ik niemand nodig heb.
  • Types die alles liken op Facebook.

Natuurlijk ben ik ook weleens irritant. Waar ben ik me bewust van ben dat ik anderen irriteer, maar waar ik vaak niks aan kan doen, omdat ik ben wie ik ben;

  • Volgens Leo ben ik luidruchtig. Vooral met deuren. Maar ook in m'n doen en laten. Ik kan minder herrie maken dan ik nu doe.
  • Ik ben redelijk eigenwijs, ik weet echter niet of ik anderen hiermee irriteer. Misschien.....
  • Ik denk dat 'alles tot veel' kan, als je het ècht wilt. Als je maar niet teveel tijd verspilt aan het verzinnen van excuses waarom het je niet lukt.
  • Ik na jaren nog steeds Goede Tijden Slechte Tijden kijk. Leo kan hier heel geïrriteerd door worden, keer op keer.
  • Ook praat ik met (tegen!) dieren, terwijl ik weet dat ze er niks van verstaan......

Maar volgens mijn nieuwe boekje, wat ik heb gelezen, is er nog meer en toevallig hoor ik ook tot deze categorie:
  • Van die mensen die.... Als ze iets omstoten meteen daarna zeggen 'het staat hier ook niet echt handig'
  • Van die mensen die.... Je beeldscherm aanraken als ze er iets op willen aanwijzen.
  • Van die mensen die.... In de bioscoop na elke trailer hardop aangeven of ze wel of niet naar die film zullen gaan.
  • Van die mensen die.... Zeggen dat het wel meevalt met de opwarming van de aarde als het in Nederland koud is voor de tijd van het jaar.
  • Van die mensen die.... Alvast beginnen met opruimen terwijl het feestje nog bezig is.
  • Van die mensen die...."Ik win normaal nooit iets!" Zeggen als ze iets winnen.
  • Van die mensen die....Een leeg zeeppompje navullen met water.
  • Van die mensen die.... Acht soorten thee in huis hebben, maar geen gewone.
  • Van die mensen die.... Bij een onleesbaar handschrift opmerken dat de schrijver huisarts had moeten worden.
  • Van die mensen die.... Toch even proberen of ze iets door zo'n verrekijker voor toeristen kunnen zien, ook als ze er nooit een muntje in gooien.
  • Van die mensen die.... Zeggen dat domme vragen niet bestaan.
  • Van die mensen die.... Op een leeg driepersoonsbankje op de middelste plek gaan zitten.
  • Van die mensen die.....Vragen of jij dit weer hebt besteld.
  • Van die mensen die....Er onderaan hun mailtje op wijzen dat het uitprinten ervan slecht is voor het milieu.
  • Van die mensen die....Afgestoken lucifers weer terugdoen in het doosje.
  • Van die mensen die....Voor de zekerheid nog een paar keer op het liftknopje drukken, terwijl het lampje al brandt.
Wat is nou de clou van dit verhaal? Dat ik irritanter blijk dan ik dacht...... Sorry! Ik wist het niet.



zaterdag 4 oktober 2014

Help vrije tijd!

Begin juli ben ik minder gaan werken bij Noordam Plants, mede doordat ik iets anders erbij wilde gaan doen. Ik had nu 1 dag om vrij in te vullen.... Met wat, wist ik nog niet. Leo zei, ga gewoon lekker niks doen! Tja..... 
Ik heb gedacht aan vrijwilligerswerk (rolstoel-rijden met ouderen vind ik bijvoorbeeld leuk!), een opleiding of méér huishoudelijke werkzaamheden verrichten thuis.  Dit is het allemaal niet geworden, vooral dat laatste niet, ha, ha! Via social media kwam ik onlangs in contact met CombiVliet, een mooie tomatenkwekerij bij mij om de hoek. Zij zochten iemand om de communicatie voor hen te verzorgen en vroegen me mee te denken hoe zij dit in konden vullen. Na een aantal gesprekken met hen én natuurlijk in overleg met de directie van Noordam Plants, heb ik besloten dit zèlf te gaan doen voor een aantal uur per week. Een mooi verlengstuk op wat ik nu doe, een schakel verder in de keten. Leuk!

Velen zullen zeggen, je werkt toch vier dagen en hebt het druk zat, met een huishouden, gezin, "dierentuin", de Maasdijkse krant en andere hobby's. Maar ik vind het te leuk om niet te doen! En zolang beide partijen er blij van worden, is het een win-win situatie. 

Ik heb wel wat met dit bedrijf. Een deel van de grond waar de kassen op staan in Maasdijk, is vroeger van Leo (m'n man) z'n vader geweest. Ik durf hem geen schoonvader te noemen, want ik heb de 'goede man' niet gekend. Voor mij is de belangrijkste voorwaarde dat ik het naar m'n zin moet hebben. Dit betekent niet dat het alleen maar leuk hoèft te zijn, het moet ook wel een beetje moeilijk en lastig zijn op z'n tijd, ik hou wel van een uitdaging! 

Ik kende al een aantal mensen van CombiVliet. En heb inmiddels kennis gemaakt met een deel van de mensen in Maasdijk. Als semi-buitenstaander, nog niet geïntegreerd, heb ik nu nog m'n buitenbril op. Wat zie ik daardoor? Een bedrijf wat heel goed tomaten kan kweken. Dat is hun business, dat is hun missie. Dit doen ze op een duurzame en verantwoorde manier met oog voor de kleinste details. Communicatie is hierdoor een gebied wat meer aandacht zou mogen krijgen, zoals dit eigenlijk bij de meeste tuinbouwbedrijven het geval is. Combivliet is zich hiervan bewust en willen dit graag verbeteren, zowel intern als extern. Die keuze vind ik daarom vooruitstrevend. Er is oa. een onderzoek geïnitieerd door CombiVliet onder klanten, collega-telers, medewerkers, toeleveranciers, etc. Ze zijn zich bewust van de sterkte punten èn de verbeterpunten. Dit zou elk bedrijf regelmatig moeten doen trouwens! Meten is weten is sturen.
Omdat ze al hun aandacht nodig hebben voor hun corebusiness = tomaten, krijgen andere werkzaamheden minder aandacht, waaronder dus communicatie. Aan mij de uitdaging dit samen verder uit te bouwen!

Ik ga jullie dus de komende tijd meer laten zien van dit bedrijf, de manier van telen van de verschillende soorten tomaten, het strak geregisseerde bedrijfsproces en de betrokkenheid van de mensen die er werken. Dat viel me op, de bevlogenheid van de mensen! Samen groeien is echt van toepassing op de manier van werken.

By the way; De producten worden nagenoeg biologisch geteeld en zijn qua gezond telen niet te vergelijken met buitenlandse producten. Dat wist ik eigenlijk niet, dat het verschil zo groot was...... Geen buitenlandse tomaten meer voor mij. We weten nog zoveel niet van onze Nederlandse tuinbouw, want telers blijven het liefst in de kas. Time to change?