vrijdag 31 januari 2014

Donkere Polen

Wat zijn we blij met z'n allen dat we het werk niet hoeven te doen wat de mensen uit o.a. Polen voor ons doen. Het heeft z'n nadelen natuurlijk, want zelf worden we steeds verwender en hollen we de samenleving uit, maar dat blijkt een detail te zijn.

Persoonlijk heb ik moeite met hun kleding. 

Veel van deze mensen hebben een woonplaats gevonden in huizen buiten de kern die leeg stonden en huren deze. Ze hebben veelal geen auto of fiets. Ze doen heel veel met de 'benenwagen'. Overal zie je ze lopen door Maasdijk en omstreken. Op de meest afgelegen wegen lopen ze met tasjes gevuld met opwarmmaaltijden, bier en energydrankjes van de plaatselijke supermarkt op weg naar hun home-sweet-home. 

Hoe vaak ik me al een ongeluk geschrokken ben, omdat ze ineens vanuit het niets komen, zijn niet meer op 1 hand te tellen. Ze hebben vaak donkere kleding aan, lopen op onverlichte wegen en doen eigenlijk niks fout. Behalve dat ze absoluut niet zichtbaar zijn voor een automobilist in het donker.

Misschien moeten de supermarkten eens een actie starten om een reflecterend vestje bij een paar blikken bier te geven. Alcohol voorkomt ongelukken!


zaterdag 11 januari 2014

De onzichtbare klant

Ook ik kom wekelijks in verschillende winkels net als jij! Heb je je weleens de onzichtbare klant gevoeld?
 
Ik zal een situatie omschrijven. Dan sta je in een winkel te wachten tot je geholpen wordt. Eén van de 'verkoopsters' is bezig met een klant die hele waslijst nodig heeft. Deze klant laat aan jou merken het ook vervelend te vinden dat ze zoveel nodig heeft, wat natuurlijk niet hoeft. Er lopen gelukkig nog drie 'verkoopsters'. Dus je wacht rustig af tot ze je zien! Je probeert oogcontact te maken. Op een gegeven moment, na een paar minuten, ga je twijfelen of je niet onder de 'mantel van Harry' zit..... Ze lopen wat in de winkel te rommelen en achter de schermen hebben ze het druk met een discussie over het komende weekend. Zo luid, dat je het gênant vindt dat je ze eigenlijk afluistert in een privé gesprek. En je staat daar maar. Ook de dame die bezig is met de klant voor je, signaleert je blijkbaar niet, want er wordt niet geroepen om versterking. Geen 'ik kom zo bij u hoor'.
In gedachten dwaal je af........ Zal ik weglopen? Ja, maar ik heb toch m'n boodschapje nodig. Zal ik vragen aan die dame die geen klant heeft en mij over het hoofd ziet, of ik m'n bestelling op mag geven? Zal ik roepen dat ik haast heb? Zal ik vragen of ik alsjeblieft geholpen mag worden? Zal ik hoesten, zodat ik via geluid opgemerkt wordt? Zal ik overdreven glimlachen, waardoor ik wèl geholpen wordt? Zal ik heel geërgerd kijken? Shit, ik krijg zelfs met niemand oogcontact! Of zal ik als een 'oeblie' blijven staan, totdat de klant voor me klaar is.
 
Dat zijn de keuzes die je hebt als klant.
 
Nu ligt het aan de situatie, wat ik doe. Als er geen andere winkel is waar ik heen kan, kies ik vaak voor het laatste; de 'oeblie-keuze'. Maar ik ben al vaak genoeg weggelopen. Dan hoop je dat de dame/heer achter de toonbank je terugroept, zodat het toch nog goed komt, maar dat is tot nu toe een illusie gebleken. Je verwacht en hoopt dat winkels blij zijn dat ik iets wil kopen of met klanten in het algemeen. Dat is vaker niet zo dan wel, is mijn ervaring. Misschien ligt het wel aan mij, kan ook. Of m'n verwachtingen liggen te hoog of ik ben niet de gewenste klant voor veel winkels.
 
Hoe leuk is het voor een klant die met dit natte winterweer helemaal naar jouw winkel komt om jou omzet te bezorgen, zich welkom te voelen. Daar heb je toch die advertenties voor geplaatst, daar heb je die mooie aanbiedingen voor gemaakt, daar heb je die mooie producten voor gemaakt, daar heb je toch je best voor gedaan als ondernemer. En dan stapt die klant over de drempel en dan moet naar mijn idee het feest beginnen! Een warm welkom, 'goedemiddag mevrouw, ik kom zo bij u hoor',  een glimlacht naar de klant om aan te geven, 'ik heb u gezien hoor', 'mevrouw, ik zal even mijn collega roepen, zodat u niet zo lang hoeft te wachten', 'mevrouw, wat een weer hè, fijn dat u gekomen bent, wat kan ik voor u doen?' Gezellig een social talk waar we in deze tijd toch allemaal steeds meer behoefte aan hebben.
 
Herkent u het? Ik ben er bang voor......... Er zijn slechts enkele winkels waar dit zo werkt. Die worden ook druk bezocht! Want een oprecht contact met klanten, is een meerwaarde. Een product mag dan duurder zijn. Mensen moeten het fijn vinden om iets te kopen. Kopen heeft een hoge gunfactor. Het enige vervelende voor een klant aan aardige en gezellige verkopers is dat je altijd meer koopt dan je vooraf had bedacht, omdat ze zo aardig zijn! Maar goed dat is volgens mijn niet vervelend voor de winkeleigenaar.
 
Het enige bedrijf waarmee ik geen persoonlijk contact heb, maar wat me nooit over het hoofd ziet, is die van die blauwe enveloppen. Beetje jammer!
 
 
 
 
 

maandag 6 januari 2014

Wat of wie is 'de wetenschap'?

De media staan vol uitkomsten van onderzoeken. De wetenschap onderzoekt wereldwijd de vreemdste dingen. We slikken dit allemaal als zoete koek, want het is toch officieel onderzocht......


Volgens Wikipedia is 'wetenschap'; zowel systematisch verkregen en geordende objectieve menselijke kennis, als het proces van kennisverwerving en de gemeenschap waarin deze kennis wordt vergaard. Deze gemeenschap heeft haar eigen wetenschappelijke methodes en conventies. Wetenschap en technologie zijn belangrijke elementen van de moderne geïndustrialiseerde samenleving.

Met deze omschrijving weet je dus nog steeds weinig tot niks. Een aantal jaar geleden heeft 'de wetenschap' mij wijsgemaakt dat als een winter niet streng genoeg is geweest, er de seizoenen erna wel heel veel ongewenste insecten (muggen, vlooien, etc.) verschijnen. Als het goed hard vriest, overleven er minder eitjes. Logisch. Omdat er al jaren niet geschaatst kon worden, waren er elk jaar natuurlijk weer die muggen. Tot vorig jaar; weken heeft het gevroren. Nou, we hebben afgelopen zomer nog nooit zoveel muggen gehad! In een naastgelegen recreatiegebied kon ik alleen wandelen met bril op en mond dicht! Dan vraag ik me af; hoe is die uitkomst tot stand gekomen, welk belang zit hierachter, wie heeft überhaupt om dit onderzoek gevraagd, wie heeft dit bekostigd en waarom hoor je er niks meer van deze onderzoekers als er geen 'reet' van klopt......

Dit blijkt met veel onderzoeken zo te zijn. Het ene jaar wordt het klimaat alarmerend warmer en droger en dan verzuipt het bos hier weer! Het ene jaar mag je als verse moeder een paar dagen na een keizersnede pas weer vast eten en bij onze tweede, mocht ik gelijk aan de warme prak. En ohhhh, wat had ik een honger bij die eerste; iedereen mij maar feliciteren en lekker beschuitjes eten en ik honger lijden in dat bed. Ik geloofde het..... Tja, onderzoek had uiteindelijk uitgewezen dat het toch niet nodig was.
In Trouw.nl staat het ene jaar dat mannen beter zijn in alles en het jaar erna staat in Telegraaf.nl dat vrouwen toch wel beter zijn in alles. En zo zijn er nog plenty voorbeelden.

Ik vraag me echt af wie opdracht geeft voor een onderzoek. Je ziet de onbenulligste onderzoeksresultaten voorbij komen. Meestal wordt er niet aangegeven dat er een commerciële partner achter zit. Vaak zijn het universiteiten of onderzoekscentra, staat in de tekst. Of zitten er altijd commerciële belangen achter? Is dit om subsidiepotten leeg te trekken? Wie betaalt dit anders? Toch niet 'ikke'?

Ik vraag me ook af waarom we resultaten van onderzoeken zomaar als waarheid aannemen? Is dat niet veel te naïef anno 2014?