vrijdag 30 augustus 2013

Hoe zou de wereld eruit zien zonder deze crisis?

Je hoort en leest veel verhalen over de onrustige tijd waarin we nu leven. Waardoor ik me weleens afvraag, hoe het eruit zou hebben gezien als het allemaal gewoon door was gegaan zoals het in 2008 was?

Hoe zag die tijd er ook alweer uit? Een paar jaar terug in de tijd......

Een tijd van kansen en mogelijkheden. Geen zorgen, slechts verwondering over de mogelijkheden. Mensen werden steeds creatiever om te krijgen wat ze wilden (niet wat ze nodig hadden), banken werkten hier graag aan mee om hun omzet en bonus te spekken. Huizen werden elk jaar meer waard, waardoor het makkelijk was, een groter huis te kopen of andere luxe te bekostigen van de meerwaarde van het huis. Banen lagen voor het oprapen, er werden salarissen betaald die te mooi waren. Bedrijven bleven uitbreiden en investeren. Het kon niet op!

Aan de overkant van de oceaan, was de crisis in 2008 al in volle gang. Ik was toendertijd voor mijn werk een week in Canada. Het viel niet mee om daar een baan te vinden, volgens mijn collega's daar. Ook een huis kopen was wel even anders dan in Nederland. Tja, dat was bij ons wel even anders, als je wilde werken was er altijd werk en een huis kopen kon altijd. Ik besefte toen niet dat dit scenario ons ook te wachten stond en misschien nog wel langduriger en drastischer. Het was de ver-van-m'n-bed-show.

Nu ruim vijf jaar later, weten we wel beter!

  • Het krijgen van een hypotheek is een crime, vooral voor starters. Het verkopen van een huis wordt daardoor ook moeilijk. Veel mensen hebben twee huizen, dubbele hypotheken. En de huizenprijzen dalen nog steeds....
  • Bedrijven hebben hun onroerend goed in waarde zien dalen, waardoor de hypotheken veelal hoger zijn dan het onderpand.  Kosten moeten lager worden om te overleven, door minder opbrengsten met alle gevolgen van dien.
  • Mensen willen hun zekerheid behouden, waardoor ze blijven zitten in hun vaste baan, maar niet meer gemotiveerd zijn; hun werk gewoon niet leuk meer vinden. Dit heeft natuurlijk gevolgen voor de resultaten van het bedrijf.
  • Veel werkzoekenden in de wat hogere functies, hadden een dik salaris opgebouwd, door de alsmaar bloeiende economie. Waardoor het nu lastig tot onmogelijk blijkt weer aan het werk te komen.
  • Veel werkzoekenden in andere lagen van het bedrijf die geen baan kunnen vinden doordat automatisering hun werk heeft over genomen of Oost-Europese mensen hun werk hebben overgenomen.
  • Etc.

Er is inmiddels een hoop bagger en onrecht naar boven gekomen, door deze gespannen situatie. Een paar jaar geleden had niemand van het woord "graaiers" gehoord, nu zie je het elke dag wel in de krant staan. Als het niet bij de banken, politiek, verzekeringsmaatschappijen is, dan is het wel bij de goede doelen. Ook als je het woord subsidie of toeslag hoort, weet je tegenwoordig dat fraude er automatisch achteraan komt.

Ik denk dat deze bagger had niet naar boven gekomen, als we geen crisis hadden!
Dit is dus een voordeel, want anders hadden we nog verder "van huis" geweest. Niet dat Nederland in staat is, dit direct de kop in te drukken, maar langzaam aan zie je dat er een besef komt. Wat mensen al jarenlang roepen, verschijnt nu zwart op wit in de media. Ik denk dat het probleem is dat mensen elkaar nog steeds de hand boven het hoofd houden, omdat ze onderdeel van het "bagger-systeem" zijn en hier op hun manier van leven/ profiteren.

Het wordt dus tijd voor èchte kapiteins, die de bagger verschepen naar plaatsen waar het gestort kan worden. Na verloop van tijd, wordt dit weer vruchtbare grond en gaan hier weer plantjes op groeien! Want als we blijven roeren in die bagger, blijft het water troebel......

zaterdag 17 augustus 2013

Moet iedereen ergens opgewonden van raken?


Ik zag gisteren een programma op tv over fetisjisme. Het ging over een man die opgewonden werd van gips. Dus een lichaamsdeel in het gips. Ik had hier nog nooit van gehoord eigenlijk. Het kwam op mij ook heel vreemd over, eerlijk gezegd. Het heeft vaak ook niks met SM te maken, wat ik dus dacht....
Een paar weken geleden zag ik in Amsterdam een man verkleed als baby; zo'n grote pamper aan, gezellig babydolletje, fuppie om z'n nek, helemaal in de kleuren wit en babyblauw, huppelend ging hij over straat, genietend van de aandacht.

Wat is dit?
Een fetisjist(e) raakt opgewonden wanneer hij/zij - in gedachten, via allerlei media of in het echt - geconfronteerd wordt met de betreffende fetisj.
Het komt geregeld voor dat fetisjisten er pas op latere leeftijd achter komen dat ze niet de enige zijn. Vaak wordt er een link gelegd met ervaringen die zijn opgedaan in de jeugd. 
Enkele van de bekendere en relatief vaker voorkomende vormen van fetisjisme met voorwerpen of kledingstukken zijn:
leer, rubber, voeten, sneaker, nattekleding (wetlook), luier (vaak naast gebruik van andere baby- of peuterartikelen), gips, etc.
Fetisjobjecten kunnen onder andere geknuffeld, gestreeld, gelikt, geroken en, in geval van kledingstukken, gedragen worden. Het geeft de fetisjist een bepaalde opwinding of fijne gevoelens.

Na een stukje leedvermaak, veroordelen en lachen, vroeg ik me vanmorgen toch serieus af of iedereen een bepaalde fetisj heeft? Moet je die ontdekken gedurende je leven? Of heeft slechts een selecte groep dit? Mis je dit geluk/spanning als je het niet hebt? Kun je het onderdrukken als je ervan af wilt of gaat het over? Hebben mannen èn vrouwen het? 

Is het een afwijking of een voorrecht?


woensdag 7 augustus 2013

Soms voel je je niet van de toekomstige wereld!


"Mam, er zit iemand in m'n kamer en die wil er niet uit en ik mag er niet in", komt Teuni (7) verschrikt (licht overstuur) vertellen..... 

"Hoe bedoel je dat, Teun, die kinderen die er vanavond waren zijn toch al weg en die zijn toch niet in je kamer geweest?", vroeg ik.

"Ik weet niet wie het is, maar ik moet eruit en hij wil niet weg, want hij zegt dat ik weg moet!"

"Heb je dat dan gedroomd? Hoe komt ie daar dan?"

"Nee, het is boven en hij kan gewoon binnen, want iedereen kan binnen"

"Hoe ziet ie er dan uit en hoe heet ie?"

"Hij heet 069, en er lopen er nog meer met een nummer en ik weet niet wie het zijn, maar ik wil in m'n eigen kamer en hij moet eruit!"

Mamma snapt er inmiddels niks meer van, totdat........

"Het is op Sunnyday op de computer!"

"Ohhhhhhh, kun je die 069 dan niet blokkeren ofzo? Of eruit schoppen?"

Gelukkig had Barri (10) de oplossing; deuren kopen voor je kamer, dan kunnen alleen je vrienden binnen!